ظرافت

آویشن یک گیاه معطر باستانی است که در آشپزی استفاده‌های زیادی از آن می‌شود و موردعلاقه بسیاری از آشپزان است. آویشن همچنین به‌عنوان یکی از گیاهان دارویی نیز شناخته می‌شود. آویشن یک گیاه خزنده و مقاوم است، این گیاه سطح زمین را پوشش می‌دهد و گاهی اوقات در امتداد یک دیوار هم رشد می‌کند و به‌راحتی قابل کاشت در ظروف و گلدان‌ها نیز می‌باشد. گل‌های کوچک آویشن به رنگ صورتی یا بنفش کمرنگ هستند و با عطر خود باعث جذب زنبورهای عسل می‌شوند. بیش ۳۰۰ گونه از این گیاه چندساله مقاوم وجود دارد. آویشن تقریباً می‌تواند در هر آب و هوایی رشد کند.

بذر آويشن را معمولاً به شکل مستقیم و بر روی ردیف‌‌هایی به فاصله ۴۰ تا ۵۰ سانتی‌‌متر از یکدیگر و در عمق کمتر از نیم سانتی‌‌متر می‌‌کارند. درصورتی‌که کشت بذر آويشن به روش غیرمستقیم صورت گیرد، فاصله بین ردیف‌‌ها حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌‌متر است و بذر آويشن باید در خزانه هوای آزاد کشت شود. پس از اینکه ارتفاع نشاء تقریباً ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌‌متر شد، باید آن‌‌ها را به زمین اصلی منتقل کرد. بوته‌‌ها را با فاصله ۲۰ سانتی‌‌متر از یکدیگر و در ردیف‌‌هایی که حدوداً نیم متر از هم فاصله دارند، در زمین اصلی می‌‌کارند.

داشتن آویشن تازه در منزل و عطر دل‌انگیز آن، هر کسی را به کاشت این گیاه ترغیب می‌کند. در واقع با کاشت بذر آويشن در گلدان، شما با یک تیر، دو نشان زده‌اید. آویشن شکل ظاهری جذاب و زیبایی دارد. بعد از کاشت در گلدان، آن را می‌توان در فضای داخلی خانه قرار داد تا زیبایی خانه را دو چندان کند. از طرف دیگر، امکان بهره بردن از خواص آویشن در درمان بیماری‌ها و تهیه غذا وجود خواهد داشت. اگر شما در کاشت بذر آويشن مهارت پیدا کنید، این می‌تواند نوعی شغل خانگی پردرآمد نیز محسوب شود.

مراحل کاشت بذر آويشن در گلدان

برای کاشت آویشن در گلدان شما می‌توانید بذر آويشن یا قلمه‌های جوان آن را از مراکز تولید گل و گیاه تهیه و با دنبال کردن مراحل زیر آن را در گلدان بکارید.

بذر آويشن را به‌صورت متراکم در گلدان متوسطی در عمق نیم سانتی‌متری خاک بکارید.

پس از به ثمر رسیدن بذر آويشن و جوانه زدن آن، بوته‌‌های ضعیف را به اندازه مطلوب تنک کنید. فاصله بین بذر آويشن ها یا نهال‌های آویشن را ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید.

بذر آويشن های طی یک تا دو هفته در دمای ۳۲- ۱۲ درجه سانتی‌گراد جوانه می‌زنند.

پس از کاشت بذر آويشن بهترین کار برای نگهداری این گیاه قرار دادن آن در معرض نور غیرمستقیم آفتاب است.

بهترین زمان برای کاشت بذر آويشن در گلدان اواخر اسفند و اوایل بهار است. اولین گل‌های گیاه از اواسط اردیبهشت ظاهر می‌شوند و گلدهی تا اواخر خرداد همچنان ادامه می‌یابد. در اواسط تابستان شما می‌توانید برگ‌های تازه گیاه را برداشت کنید.

شرایط محیطی

خاک مناسب

مناسب‌ترین خاک برای کاشت بذر آويشن در گلدان، خاکی با بافت متوسط، ظرفیت مناسب انتقال آب، تهویه خوب، مقادیر بالای آهک و غنی از عناصر غذایی است.

آبیاری

آویشن به آبیاری به‌صورت متوسط و منظم نیاز دارد. آبیاری بیش‌ازحد باعث پوسیدگی ریشه گیاه می‌شود.

دمای مناسب

گیاه آویشن برای رشد نیازمند هوای گرم است و در برابر سرما چندان مقاوم نیست. بهترین دما برای کاشت بذر آويشن در گلدان دمای ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است. یا این وجود این گیاه، دامنه تحمل تغییرات دمای ۱۲ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد را دارد.

نوردهی

گلدان را در محلی با امکان دریافت نور کافی خورشید قرار دهید. پنجره‌های جنوبی آپارتمان بهترین مناسب‌ترین مکان برای نگهداری از این گیاه است.

هرس

چیدن نوک ساقه‌های آویشن باعث می‌شود که گیاهتان پرپشت باقی بماند. این کار را قبل از چوبی شدن ساقه‌های آویشن انجام دهید.

آفات و بیماری‌ها

آویشن یک گیاه مقاوم است و خیلی کم درگیر آفات و بیماری‌ها می‌شود. با این وجود توصیه می‌کنیم از دادن سم به گیاه خودداری کنید تا بتوانید با خیال راحت از برگ‌های آویشن در پخت غذا و تهیه دم‌نوش استفاده کنید.

در هر زمان که بخواهید می‌توانید برگ‌ها و گل‌های آویشن را برداشت و آن‌ها را در یک محیط دارای سایه با تهویه مناسب خشک کنید. برگ‌های خشک آویشن قابلیت نگهداری برای دو سال را دارند و عطر خود را حفظ می‌کنند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

افرا روبروم به دلیل داشتن برگ‌هایی به رنگ قرمز بیشتر با نام افرا روبروم قرمز یا درخت افرا قرمز شناخته می‌شود. درختی زیبا و زینتی است که به‌صورت بوسنای نیز قابل کشت است. این درخت زیبا برگ‌های سه تا پنج لبه‌ای دانه‌دانه داری به رنگ قرمز تا نارنجی دارد. این درخت زیبا تاجی بیضی مانند دارد. افرا روبروم قرمز بومی مناطقی از آمریکای شمالی است. این درخت به دلیل زیبایی منحصربه‌فردی که دارد موردتوجه قرار می‌گیرد. ارتفاع افرا روبروم قرمز با توجه به شرایط اقلیمی متغیر و بین ۵ تا ۱۵ متر و گاهی بیشتر تا ۲۰ متر نیز می‌رسد. از خواص افرا این نکته قابل ذکر است که شیره افرا یکی از شیرینی های مورد نیاز شما است که می توانید جایگزین شکر کنید. شیره افرا به وسیله جوشاندن شیره جمع آوری شده از درخت افرای شیرین بدست می آید.

کاشت

کاشت افرا روبروم قرمز از طریق بذر و قلمه صورت می گیرد. برای این منظور پس از آماده نمودن زمین سطح کشت بذرها را به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در آب ولرم خیس کنید، سپس بذر افرا را در درون کیسه‌ای سربسته که در درون آن خاک گلدان، پیت ماس، شن و ماسه قرار دارد بگذارید. پس از آن چندین سوراخ در پلاستیک برای گردش هوا ایجاد کنید. بذرها را تا زمان جوانه‌زنی مرطوب نگه دارید. پس از گذشت مدت زمانی بذرها جوانه می‌زنند. در این هنگام می‌توانید بذرها را به گلدان منتقل کنید. همچنین می‌توانید بذرها را به‌صورت مستقیم در گلدان نیز مورد کشت قرار دهید. پس از آنکه نهال به حد معینی از رشد رسید آن را به زمین اصلی یا گلدان بزرگ‌تر منتقل کنید.

در روش قلمه‌زنی از شاخه‌های تازه درختچه افرا قلمه تهیه کنید و سپس آن را بکارید و آبیاری کنید، طوری که همیشه مرطوب باشد. پس از مدتی قلمه صاحب ریشه می‌شود و رشد خود را آغاز می‌کند. فاصله کاشت بذر افرا روبروم بین ۲۰ تا ۴۰ سانتی‌متر و فاصله کاشت نهال بین ۱٫۵ تا ۲ متر است. عمق کاشت بذر ۱ تا ۳ سانتی‌متر می‌باشد. برای رشد به خاک حاصلخیز و غنی نیاز دارد، خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد. گلدهی درخت افرا روبروم قرمز فصل بهار است. به آبیاری متوسط و کمی نیاز دارد. افرا روبروم به نور خورشید برای رشد نیاز دارد.

برای خرید بذر درخت افرا و سایر درختان غیرمثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

ناز آفتابی یک گیاه گل‌دار در خانواده بومی آرژانتین، جنوب برزیل و اروگوئه است. همچنین در جنوب آسیا دیده می‌شود و به‌طور گسترده‌ای در بسیاری از مناطق بالکان گسترش یافته است. در بنگلادش نیز موجود است و با نام گل زمان، به این دلیل که گل تا به یک زمان خاص به شکوفه می‌رسد نام‌گذاری شده است. این گیاه در ابتدا کوچک است، اما با رشد سریع سالانه به ۳۰ سانتی‌متر بلندی می‌رسد، هر چند که معمولاً کمتر از این است. بااین‌حال اگر به‌درستی کشت شود به‌راحتی می‌تواند به این ارتفاع برسد. برگ‌های آن ضخیم و گوشتی تا ۲٫۵ سانتی‌متر، مرتب و متناوب در خوشه‌های کوچک است. گل‌ها با قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتی‌متر با پنج گلبرگ به رنگ‌های متغیر قرمز، نارنجی، صورتی، سفید و زرد است.

گل ناز دارای ارقام متعدد می‌باشد و بعضاً دارای گل‌هایی با دو گلبرگ اضافی می‌باشند و در رنگ بسیار تنوع دارند. گل ناز به‌طور گسترده در آب‌وهوای معتدل به‌عنوان یک گیاه زینتی پرورش داده می‌شود. گل ناز یکی از مهم‌ترین گل‌هایی است که در باغ‌های قدیمی کشت می‌شد و معمولاً برای کاشت آن محل خاصی را در نظر می‌گرفتند. بذر ناز آفتابی بسیار ریز است. کشت به‌وسیله بذر ناز آفتابی انجام می‌شود و شبیه به چمن‌کاری است. این گیاه را در پارک‌ها، باغ‌های صخره‌ای، چمن‌کاری‌ها، میدان‌ها و بولوارها برای تزیین، رایج است.

گل‌های گل ناز شب‌ها بسته و صبح‌ها با نور آفتاب باز می‌شوند. روز‌هایی که هوا ابری است گل‌ها بسته می‌مانند. این گیاه، چون گسترش عرضی زیادی دارند در مدت کوتاهی زمین را می‌پوشاند و یکی از گل‌های مناسب جهت تپه‌ها و سراشیبی هاست.

گل‌دهی گل ناز آفتابی

از اواسط تابستان تا اواسط پاییز گل می‌دهد. گل ناز تا حدی تحمل خشکی را دارد، اما بهترین گل را با آبیاری به‌طور منظم می‌توان ایجاد کرد.

نور گل ناز آفتابی

یکی از اساسی‌ترین نیازهای گل ناز نور است. این گیاه هم همانند سایر گیاهان گوشتی به نور مستقیم و محیطی کاملاً روشن نیاز دارد. (حدود ۶ الی ۸ ساعت در طول روز روشنایی) کمبود نور منجر به عدم باز شدن گل‌های گیاه می‌شود. جالب است بدانید که در روزهای ابری میزان شکوفایی گل‌های این گیاه کاهش پیدا می‌کند.

دمای گل ناز آفتابی

یکی از ویژگی‌های گل ناز که کمتر در سایر گل‌ها دیده می‌شود مقاومت زیاد آن در برابر گرما و خشکی است. بنابراین در باغچه‌های سنگی جلوی ساختمان‌ها که در اثر تابش آفتاب بسیار گرم می‌شود یکی از نادرترین گیاهانی است که می‌تواند کشت شده و شرایط موجود را تحمل کند. گل ناز مکان‌های آفتاب‌گیر و گرم را بیشتر می‌پسندد.

خاک گل ناز آفتابی

بذر ناز آفتابی نسبت به حاصلخیزی خاک حساسیت خاصی ندارد و تقریباً شورپسند است. خاک بذر ناز آفتابی باید زه کش کافی داشته باشد. اگر خاک حاصلخیز و کاملاً قوی باشد بذر ناز آفتابی سریعاً رشد می‌کند و تمام بستر خود را می‌پوشاند. بهترین خاک برای بذر ناز آفتابی خاک سبک و شنی و یا خاک مرغوب باغچه با مقداری خاک برگ، یا کود دامی است. خاک بذر ناز آفتابی باید تا حدودی سبک و همیشه مرطوب باشد.

آبیاری گل ناز آفتابی

گل ناز آفتابی در بهار و پاییز کمتر آبیاری می‌شود ولی در روزهای گرم تابستان به آبیاری بیشتری نیاز دارد، ضمن اینکه می‌تواند بی‌آبی را برای مدت تحمل کند. مواظبت خاصی نیاز ندارد ولی چون ارتفاع آن کوتاه است باید خوب علف زنی شود تا مغلوب علف‌های هرز نشود. گل ناز تا حدی تحمل خشکی را دارد، اما بهترین گل را با آبیاری به‌طور منظم می‌توان ایجاد کرد. آبیاری آن به‌صورت روزانه انجام می‌گیرد.

تکثیر گل ناز آفتابی

تکثیر به روش قلمه

شما برای تکثیر گل ناز می‌توانید از روش قلمه استفاده کنید. روش‌های مختلفی برای قلمه گرفتن از این گیاه وجود دارد که ساده‌ترین و کاربردی‌ترین آن‌ها قلمه گرفتن از ساقه گیاه است، شما ساقه‌ای به طول حدود ۱۰ سانتی‌متر را انتخاب کنید و برش بزنید و سپس در یک لیوان آب قرار دهید، بعد از حدود یک هفته گیاه شروع به ریشه دهی خواهد کرد، سپس می‌توان آن را در مخلوط خاک برگ+ شن و یا کوکوپیت + پرلیت منتقل کرد. البته شما می‌توانید قلمه را به‌صورت مستقیم به خاک سبک منتقل کنید ولی برای این کار به مدت ۲۴ ساعت قلمه را در دمای اتاق بگذارید بماند و سپس به خاک منتقل کنید.

تکثیر به روش بذر ناز آفتابی

شما می‌توانید از بذر ناز آفتابی برای تکثیر استفاده کنید که برای این کار بهتر است در اوایل بهار بذر ناز آفتابی ها را در خاکی سبک بکارید. اول از همه باید خاک بستر کشت را خوب خیس کنید و سپس که آب‌های اضافی از زیر گلدان خارج شدن بذر ناز آفتابی ها رو روی سطح خاک پخش می‌کنیم و سپس یک لایه نازک از خاک را روی بذر ناز آفتابی ها می‌پاشیم. از یک آب‌پاش برای آبیاری بذر ناز آفتابی ها تا زمان جوانه‌زنی استفاده کنید ولی زمانی که بذر ناز آفتابی ها جوانه زده و سبز شدن می‌توانید به‌راحتی گیاه را به‌صورت معمول آبیاری کنید.

هرس گل ناز آفتابی

یکی از نکات خیلی مهم در نگهداری هر گل و گیاهی هرس است و در نگهداری گل ناز هرس موجب تحریک رشد ساقه‌های جدید و در نتیجه افزایش گلدهی گیاه می‌شود، برای این کار تا حدود نیمی از ساقه‌هایی را که خیلی بلند شده‌اند رو کوتاه کنید. اما توجه داشته باشید که آرام آرام انجام دهید به این صورت که هر هفته یک ساقه را انتخاب نموده و عمل هرس را انجام دهید. اگر شما هرس را یک‌دفعه انجام دهید باعث ضعیف شدن گیاه و از بین رفتن آن خواهید شد.

زردآلو نام میوه‌ای خوراکی، گرد و کروی مانند است. میوه این گیاه هسته‌دار می‌باشد که هسته آن نیز بسیار خوشمزه است که طرفداران زیادی دارد. زردآلو از تیره گل‌سرخیان و رزاسه و جزو دسته بادامی هاست که دارای میوه شفت می‌باشند. میوه آن به شکل قلب نوک تیز به رنگ سبز روشن مایل به زرد می‌باشد. گل‌های آن درشت و به رنگ سفید متمایل به قرمز است و دوجنسی می‌باشند. هسته آن صاف، قهوه‌ای و بیضی شکل است. گل‌های زردآلو در بهار معمولاً زودتر از اکثر میوه‌های دیگر باز می‌شود و به همین دلیل باید این گیاه را در مناطقی که سرمای دیررس بهاره وجود نداشته باشد کاشت. منشأ این گیاه را ارمنستان می‌دانند ولی به‌طورقطع اصل این درخت از آسیای غربی و مرکزی است. بومی چین بخصوص چین غربی و سیبری است. درخت زردآلو چندان مرتفع نمی‌باشد و ارتفاعش تا ۶ متر هم می‌رسد.

میوه این گیاه شیرین و به رنگ زرد می‌باشد که در ابتدای رشد به رنگ سبز است. شکوفه‌های زیبا و بزرگی به رنگ سفید و صورتی دارد که به هنگام شکفتن منظره زیبایی را پدید می‌آورد. برگ‌های بیضی مانندی به رنگ سبز دارد. میوه این گیاه گوشتی و درعین‌حال آبدار است. میوه این گیاه در اوایل فصل تابستان می‌رسد. به سرمای دیررس تابستان حساس است. این درخت تا ۴۰ سال نیز عمر می‌کند. میوه این گیاه خواص بسیاری دارد. در بیشتر مناطق رشد می‌کند. در هر گره یک شاخه یک ساله و یا اسپور زردآلو، معمولاً سه جوانه در محور برگ رشد می‌کند. جوانه وسطی رویشی و در جوانه کناری جوانه‌های گل هستند. تعداد جوانه‌های گل موجود در هر واحد رشد یا هر گره بسته به رقم متفاوت است. واحدهای ثانویه رشد طولی (که بعد برداشت تشکیل می‌شوند) تعداد گل بیشتری نسبت به واحدهای اولیه رشد طولی (که طی گلدهی و میوه دهی ایجاد می‌شوند) تولید می‌کنند و احتمال تبدیل یک گل به میوه در واحدهای ثانویه رشد، بیشتر است. به عبارت دیگر شیب تعداد گل‌ها در شاخه‌های بلند از پایین به سمت نوک شاخه افزایش یافته و گل‌ها به‌صورت تدریجی در جهتی مشابه باز می‌شوند. زمان گلدهی زردآلو به رقم و تعداد ساعات سرمای بین ۰ الی ۷ درجه سانتی‌گراد در طی فصل خواب بستگی دارد و طول مدت گلدهی بسته به رقم و شرایط جوی تغییر می‌کند. تمایز یابی زردآلو در اواخر تابستان روی شاخه‌های فصل جاری و اسپورهای کوتاه مسن‌تر صورت می‌گیرد و گل‌ها فقط روی جوانه‌های جانبی به وجود می‌آیند.

درختان زردآلو بیشترین خسارت را از سرماهای بهاره متحمل می‌شوند زیرا زودتر از سایر درختان میوه گل می‌دهند. زردآلو یک گونه کاملاً مستعد برای تشکیل نامنظم میوه است که سبب حذف ارقام خوب زردآلو با وجود داشتن خواص کمی و کیفی مناسب و تقاضای زیاد بازار برای آن‌ها می‌شود. به دلیل سختی ارزیابی تمام عوامل احتمالی مؤثر بر تشکیل میوه در شرایط باغ، این رفتار به‌خوبی شناسایی و ارزیابی نشده است ولی دلایل متعددی برای بی‌نظمی تشکیل میوه زردآلو متصور است.

شرایط محیطی موردنیاز

شرایط محیطی موردنیاز درخت زردآلو، بسیار شبیه هلو است؛ با این تفاوت که کمتر از آن به سرمای زمستانه نیاز دارد.

کوددهی

با توجه به این که اکثر خاک‌های تحت کشت زردآلو آهکی- فقیر- شنی بوده است. مدیریت صحیح کودها یکی از عوامل مؤثر در افزایش کیفیت و بهبود خواص کیفی میوه زردآلو است. در میان عناصر غذایی پتاسیم، کلسیم، روی و بر در افزایش عملکرد و بهبود کیفیت زردآلو نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند.

خاک

زردآلو در اکثر خاک‌های عمیق که به‌خوبی زهکشی شده باشند قادر به رشد است. ریشه زردآلو در برابر غرقاب شدن بسیار حساس است و خاک‌های که به نسبت سبک و شنی هستند مناسب‌ترند. خاک محل زردآلو باید ۳ متر عمق داشته باشد در صورتی که خاک زهکشی خوبی داشته باشد مقدار زیاد آهک در خاک تأثیری بر روی ریشه درخت نخواهد داشت. زمین‌های مرطوب برای کاشت زردآلو بسیار نامناسب است ولی برعکس در زمین‌های خشک و ریگی و آهکی به‌خوبی به عمل می‌آید. در خاک‌های عمیق، رطوبت کم و سبک بهتر بارور می‌شود. در زمین‌های مرطوب از تنه و شاخه‌های درخت صمغ تراوش می‌کند.

آبیاری

ریشه‌های درخت زردآلو نسبتاً سطحی است یعنی این درختان توانایی یافتن و جذب آب را از اعماق خاک را ندارند و به همین دلیل آبیاری مناسب و وجود رطوبت مناسب در خاک برای رشد و میوه دهی این درختان اهمیت دارد. اگر در منطقه‌ای که زندگی می‌کنید میزان ریزش باران کم است می‌بایست حداکثر هر ۱۰ روز یک بار نسبت به آبیاری گیاهان اقدام کرد. بعد از آبیاری نیز بهتر است که رطوبت تا عمق حدود ۱۸۰ سانتیمتری خاک نفوذ کند زیرا بیشترین حجم ریشه‌های درخت در این عمق از خاک قرار دارند. اینکه چه مقدار از آب را باید استفاده کنیم تا این عمق از خاک خیس شود بستگی به بافت خاک دارد. برای خاک‌های سبک به آب کمتر و برای خاک‌های سنگین به آب بیشتر نیاز است.

نور

درختان زردآلو برای رشد مناسب به مکانی با نور کامل و مستقیم آفتاب حداقل به میزان ۸ ساعت در طی فصل رشد نیاز دارند. نور کم مکان کاشت، موجب رشد ضعیف درختان، ریز شدن برگ‌ها، افزایش فاصله برگ‌ها نسبت به یکدیگر، پریدگی رنگ برگ‌ها، عدم شکل‌گیری جوانه گل و میوه و یا ریزش میوه‌ها در مراحل اولیه رشد و شکل‌گیری میوه‌های ریز و بدون کیفیت می‌شود. اگر رطوبت موردنیاز این گیاه به‌خوبی تأمین شود این گیاه نسبت به نور فصول پر نوری همانند تابستان هیچ‌گونه مشکلی نخواهد داشت.

دما

درختان زردآلو جهت استراحت و برطرف شدن نیاز سرمایی به ۹۰۰-۳۰۰ ساعت دمای زیر ۷ درجه نیاز دارد. همچنین در مناطقی که زمستان‌های گرم دارند، شکوفه‌های این درختان در بهار ریزش می‌کند به همین دلیل در مناطق نیمه گرمسیری و یا گرمسیری نمی‌توان این درخت را پرورش داد. از نظر تحمل سرمای زمستان نیز اکثر انواع درختان زردآلو سرمای هوا را در زمستان حداکثر تا ۲۵- درجه سانتی‌گراد تحمل می‌کنند البته انواعی از زردآلو همانند زردآلوی سیبریه Prunus sibirica نیز وجود دارند که سرمای زمستان را تا ۵۰- درجه سانتی‌گراد تحمل می‌کند. اما میوه‌های خوراکی با کیفیت پایینی و به تعداد کم تولید می‌کنند. نوسانات دما در طی فصل رشد می‌تواند موجب از بین رفتن قسمتی از تاج درخت زردآلو شود که این مشکل با نام آپوپلکسی یا مرگ پیش رس معروف است؛ زیرا این نوسانات دمایی می‌توانند موجب ترک خوردن پوست درخت و باز شدن راهی برای ورود سایر آفات و موارد بیماری باز شود و فعالیت این عوامل موجب از بین رفتن برخی قسمت­های تاج و پوست تنه درختان زردآلو می‌شود.

کاشت

زردآلو از طریق بذر، خواباندن، پیوند و قلمه تکثیر می‌شود. بذر زردآلو برای رشد بهتر نیاز به یک دوره سرمادهی دارد برای این کار می‌توانید بذر این گیاه را در فصل پاییز بکارید تا در فصل بهار جوانه بزند و رشد کند. همچنین می‌توانید به مدت دو تا سه ماه بذر این گیاه را در فریزر و در دمای مناسب نگهداری کنید سپس آن را در بستر خاک یا گلدان در عمق مناسبی بکارید و روی آن را با خاک نرم بپوشانید پس از گذشت مدتی گیاه جوانه می‌زند و شروع به رشد می‌کند زمانی که گیاه رشد کرد و به حد معینی از رشد رسید نهال به دست آمده را به زمین اصلی منتقل کنید. عمق کاشت بذر ۱ تا ۳ سانتیمتر است. فاصله کاشت بذر ۳ تا ۵ متر می‌باشد. ارتفاع این گیاه بین ۳ تا ۸ متر و گاهی بیشتر است.

پیوند زنی یکی از روش‌های اصلی تکثیر این درختان است. در این روش پیوندک‌ها از درختان زردآلو که صفات مناسبی در میوه دهی و کیفیت میوه دارند تهیه می‌شود. از آنجایی که ریشه‌های درختان زردآلو به خاک‌های سنگین حساس هستند و در مکان‌هایی که تعویض خاک مشکل است می‌توان از پایه‌هایی استفاده کرد که نسبت به چنین شرایطی حساسیت کمتری دارند. پایه‌های بذری زردآلو و یا به بیان دیگر پایه‌هایی که از کاشت هسته زردآلو به دست می‌آیند مناسب خاک‌هایی عمیق با زهکش مناسب هستند همچنین به طور کلی با استفاده از پایه‌های بذری زردآلو محصولی بهتر و رشدی بیشتر به دست می‌آید. اما اگر خاک سبک‌تر و شنی و با محدودیت آبیاری باشد می‌توان از پایه بادام برای درختان زردآلو استفاده کرد. درختان هلو نیز یکی از پایه‌های متداول برای درختان زردآلو هستند که بخصوص در زمین‌های شنی که زهکش خوبی دارند و آبیاری می‌شوند مناسب است. نتیجه استفاده از پایه هلو پاکوتاه شدن درخت زردآلو است. البته در این پیوند یعنی زردآلو بر روی پایه هلو احتمال عدم گرفتن پیوند و ناسازگاری در محل پیوند وجود دارد و از طرفی کاشتن پایه‌های هلو در باغی که قبلاً درختان هلو در آن رشد می‌کردند نتیجه خوبی نخواهد داشت. در زمین‌های سنگین و مرطوب می‌توان از پایه آلو بخصوص آلوی میروبالان P.cerasifera استفاده کرد البته یکی از مشکلات این پایه حساس بودن آن به پژمردگی ریشه و طوقه با عامل قارچی ورتیسلیوم است.

نوع پیوندی که برای عملیات پیوند زردآلو استفاده می‌شود پیوند T و یا پیوند شکمی است و زمان انجام این پیوند نیز خرداد ماه است. در این زمان از پایه‌هایی استفاده می‌شود که ضخامتی برابر با قطر یک مداد (حدود ۶ میلی‌متر) داشته باشند و انجام عمل پیوند بر روی پایه‌هایی که کمتر از این حد ضخامت دارند را تا شهریور به تعویق می‌اندازند. محل پیوند بر روی پایه نیز حدود ۲۵-۱۰ سانتیمتر از سطح خاک بالاتر است. بعد از گرفتن پیوندک می‌توان مابقی ساقه مربوط به پایه را از بالاتر از مکان پیوند است قطع کرد و برید. البته این کار را می‌توان به‌تدریج نیز انجام داد به شکلی که یک هفته بعد از انجام عمل پیوند ادامه ساقه پایه را از حدود ۱۰ سانتیمتری بالای پیوندک برید و بعد از گذشت دو هفته دیگر و مشاهده رشد پیوندک، باقیمانده پایه از بالای پیوندک حذف کرد.

هرس کردن

در هنگام کاشت نهال جوان، شاخه اصلی از ارتفاع حدود ۷۰ سانتیمتری بالای سطح خاک بریده می‌شود و ۵-۳ شاخه اصلی که البته فواصل مناسبی از یکدیگر دارند و در اطراف تاج درخت پراکنده هستند نگهداری می‌شوند. این شاخه‌ها در اصل چهارچوب اصلی درخت را در آینده تشکیل می‌دهند. این شاخه‌ها نیز تا حدود یک‌سوم ارتفاعی که دارند سرزنی می‌شوند و حدود دوسوم آن‌ها باقی می‌ماند البته در صورت لزوم می‌توان این مقادیر را کاهش و یا افزایش داد. در سال دوم، سوم و چهارم هرس این درختان شامل کم کردن شاخه‌هایی که موجب شلوغ شدن تاج درخت و همچنین قطع کردن و کوتاه کردن شاخه‌هایی است که با هم اصطکاک دارند. میوه‌های درختان زردآلو اکثراً بر روی شاخه‌های کوچک دو ساله (سیخک های دوساله) شکل می‌گیرند و هر سیخک بعد از ۴-۳ سال عمر خشکیده می‌شود و از بین می‌رود و یا در هنگام برداشت میوه‌ها همراه با میوه‌ها از درخت جدا می‌شوند هرس سالانه این درختان به‌منظور تحریک گیاه به تولید سیخک انجام می‌شود. بنابراین ساقه‌های این درختان در زمان هرس سرزنی می‌شوند به‌نحوی‌که یک‌سوم از طول آن‌ها کوتاه شود و دوسوم از طول باقی بمانند. این سرزنی رشد و نمو سیخک­ها را تحریک می‌کند. در درختان بالغ زردآلو شاخه‌های یک‌ساله در درختان جوان و بالغ که به میوه دهی رسیده‌اند ۶۰-۵۰ سانتیمتر و در درختان نسبتاً مسن که هنوز توانایی مناسبی در تولید میوه دارند حدود ۳۵-۲۵ سانتی­متر باید در طی سال رشد کنند. اما اگر رشد بیش از این مقدار است می‌بایست که از رشد بی‌رویه آنان با کمک عمل هرس جلوگیری کرد. البته با کوتاه کردن و سرزنی شاخه‌ها امکان رشد شاخه‌های جانبی بشمار نیز هست که تعداد آن‌ها را نیز می‌بایست کنترل کرد و قطع کرد تا تاج درخت دچار ازدحام و شلوغی نشود.

تنک کردن

عمل دیگری که می‌بایست در زمان شکل‌گیری میوه‌ها انجام داد تنک میوه است زیرا تعداد میوه شکل گرفته در این درختان می‌تواند زیاد باشد که در نتیجه تمامی میوه‌ها از فضای کافی جهت بزرگ شدن برخوردار نیستند و در نتیجه میوه‌هایی کوچک و ریز شکل می‌گیرد اما با کم کردن تعداد میوه‌های نارس در ابتدای رشد می‌توان کاری کرد که میوه‌ها از فضای کافی برخوردار باشند. حدود ۴۰ روز بعد از عمل گرده‌افشانی و یا به بیان دیگر زمانی که قطر میوه‌های جوان ۱٫۵ سانتی­متر شده بودند عمل تنک انجام می‌شود. بین هر دو میوه حدود ۸-۵ سانتی­متر فاصله در نظر گرفته می‌شود و بقیه میوه‌ها حذف می‌شوند.

آفات و بیماری ها

از آفات درختان زردآلو می‌توان به شته، شپشک، کنه تار عنکبوتی، مگس میوه، پیچاننده برگ، سوسک چوب‌خوار و زنبور مغز خوار زردآلو اشاره کرد. از بیماری‌های درخت زردآلو می‌توان به بیماری پوسیدگی قهوه‌ای، شانکر باکتریایی، سفیدک پودری، پژمردگی به دلیل قارچ ورتیسلیوم اشاره کرد. برای مبارزه با پوسیدگی قهوه‌ای که گل‌ها و سرشاخه‌ها را گرفتار می‌کند در فصل بهار زمانی که غنچه‌ها شروع به شکوفایی کردند درختان را با سم قارچ‌کش همانند کلروتالونیل (غلظت بر اساس دستورالعمل کارخانه سازنده سم) سم‌پاشی کنید.

خواص زردآلو

زردآلو یکی از میوه‌های خوبی است که ورزشکاران بعد از ورزش می‌توانند بخورند. به‌شرط آنکه بعد از خوردن، آب ننوشند. در زمستان می‌توانند از برگه زردآلو استفاده کنند و در تابستان اگر می‌خواهند همراه آب باشد از برگه زردآلو خیسانده در آب استفاده شود.

زردآلو بازکننده گرفتگی‌های مجاری عروق و نرم‌کننده سفتی‌ها است. ۱۰ صبح و ۵ عصر میل شود.

زردآلو خاصیت آرام بخشی و نشاط‌آوری دارد؛ در ضمن خوردن آن به آن‌هایی که ناراحتی‌های قلبی دارند نیز توصیه می‌شود.

زردآلو به علت داشتن مقداری اسید سالسیلیک، برای درد مفاصل و رماتیسم مفید است.

خیس شده آن را اگر شخصی که مبتلابه تب است میل کند و پشت سر آن آب گرم و عسل میل کند باعث قطع تب می‌شود.

در برگه زردآلو مقادیری ویتامین D وجود دارد که در رشد استخوان و دندان‌ها بسیار مؤثر است.

مصرف برگه زردآلو سبب هضم غذا می‌شود و از یبوست جلوگیری می‌کند. بدین منظور، ابتدا آن را با آب بشویید. سپس آن را در آب خیس کنید و بگذارید یک شب بماند. سپس یک دانه لیموترش در آن بیندازید و صبح ناشتا، برگه خیس خورده را همراه با آب آن میل کنید که برای رفع یبوست بسیار مفید است.

وجود فلوئور در زردآلو از پوسیدگی دندان جلوگیری می‌کند.

زردآلو، باعث رفع تشنگی و عطش می‌شود.

هیچ‌گاه بعد از غذا زردآلو نخورید و بعد از خوردن زردآلو حمام سرد ننمایید.

برای درمان اسهال ۱۰ گرم برگ خشک آن را با آب سرد میل نمایید

برای از بین بردن کرم معده ۵ گرم از روغن مغز تلخ زردآلو با احتیاط مصرف شود.

زردآلو حاوی آنتی‌اکسیدان بالایی است. بیشترین میزان آنتی‌اکسیدان آن متعلق به فلاونوئید پلی فنولیک مانند لوتئین، زآگزانتین و بتاکریپتو گزانتین ها است؛ مجموعه این‌ها موجب حفاظت بیشتر سلول‌ها در برابر رادیکال‌های آزاد اکسیژن که دلیل پیری، سرطان‌ها و بیماری‌های مختلف می‌باشند، می‌شود.

برای خرد کردن سنگ مثانه ۵ گرم از روغن مغز تلخ زردآلو با احتیاط مصرف شود. سپس هر ۴ ساعت یک لیوان عرق خارشتری.

شکوفه‌های خشک شده زردآلو خونریزی داخلی و بیرونی را بند می‌آورد.

زردآلو ضد سرطان است (مخصوصاً سرطان ریه و لوزالمعده).

زردآلوی رسیده به علت دارا بودن ویتامین‌های گروه B برای درمان بیماری‌های عصبی و روحی، بی‌خوابی، خستگی شدید، گیجی، فراموشی و ... مفید است.

کسانی که کارهای فکری زیاد دارند خوردن زردآلو را فراموش نکنند.

برای کسانی که لاغر هستند خوردن زردآلو در فواصل غذا مفید است.

زردآلو برای خانم‌های حامله به‌عنوان عصرانه بسیار مفید است.

زردآلو سرشار از ویتامین A است که به رشد اطفال کمک کرده و باعث تقویت بینایی در آن‌ها می‌شود.

در بین سبزیجات، هویج و در بین میوه‌ها، زردآلو بیشترین مقدار بتاکاروتن را دارند و هیچ میوه دیگری به این اندازه دارای بتاکاروتن نیست. بتاکارتوتن از پوست در برابر اشعه ماورای بنفش محافظت می‌کند.

بتاکاروتن موجود در زردآلو مانع پینه بستن و خشک شدن پوست می‌شود. وقتی پوست بدن پوسته پوسته شده و سفید یا خاکستری رنگ می‌شود، نشانه کمبود بتاکاروتن است.

پوست‌هایی که خیلی خشک هستند چند برگه خشک زردآلو را در روغن زیتون خیس نموده سپس کوبیده به‌صورت ماسک روی پوست صورت بگذارید.

برای ترک دست‌وپا از ترکیب برگه زردآلو که در روغن بادام زمینی خیسانده استفاده شود.

برای رفع چروک صورت آب زردآلوی تازه را با کمی شیر و عسل مخلوط نموده ابتدا پوست را با صابون گیاهی شسته سپس با این محلول ماساژ دهید.

ماسک زردآلو لطیف کننده پوست صورت و گردن است.

برای رفع چروک صورت آب زردآلوی تازه را با کمی شیر و عسل مخلوط نموده ابتدا پوست را با صابون گیاهی شسته سپس با این محلول ماساژ دهید.

برای جلوگیری از نفخ خوب است که هسته زردآلو را هم بخوریم.

هسته تلخ زردآلو مواد سمی به نام اسید سیانیدریک و اسید پروسیک دارد. لذا خوردن هسته تلخ زردآلو خطرناک است.

مغز هسته از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و برگ و گل آن سرد و خشک است.

مغز زردآلو آن تقویت‌کننده قوای جنسی است

خواص روغن زردآلو

روغن هسته زردآلو را اگر در گوش بچکانید صداهای گوش را از بین برده و سنگینی گوش را درمان می‌کند.

روغن مغز هسته برای نرم کردن پوست مفید است

روغن مغز هسته اگر تلخ باشد کشنده کرم معده و روده است

روغن تلخ هسته ورم مقعد را از بین برده و سنگ مثانه را خرد می‌کند.

دم کرده برگ زردآلو برای قطع اسهال مفید است

مضرات زردآلو

اشخاص سالخورده و کودکان باید از زیاد خوردن آن احتراز کنند. همیشه باید زردآلو را قبل از غذا خورد و همراه با آن هسته آن را نیز تناول نمود زیرا هسته زردآلو ضد نفخ بوده و هضم آن را آن آسان می‌سازد.

افرادی که ناراحتی کبدی دارند، باید از زیاد خوردن زردآلو پرهیز کنند.

مصرف زیاد زردآلو باعث ایجاد لک‌های سفید پوستی می‌شود.

زردآلو از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است، لذا برای سردمزاجان مضر است.

این میوه را هنگام ناشتا و با معده خالی نخورید، زیرا سبب دل‌پیچه می‌شود.

هرگز زردآلو را بعد از غذاهای سنگین نخورید.

بعد از خوردن زردآلو آب سرد ننوشید یا با آب سرد استحمام نکنید، زیرا باعث ایجاد گاز و نفخ در معده می‌شود.

اگر بعد از خوردن زردآلو دچار سنگینی و نفخ معده شدید، فوراً مقداری زیره را دم کرده و میل نمایید یا مقداری عرق زیره یا عرق نعنا بخورید.

زردآلو خشک شده اغلب با سولفیت‌ها عمل‌آوری می‌شوند تا عمر طولانی‌تری داشته باشند و در برابر اکسیداسیون و بی‌رنگ شدن در طی خشک شدن مقاومت بیشتری داشته باشند مانند آن چه برای دیگر میوه‌های خشک مانند انجیر نیز اتفاق می‌افتد.

سولفیت که رنگ نارنجی روشن زردآلو را در طی فرایند خشک شدن تثبیت می‌کند موجب ایجاد حالت‌های حاد تنفسی در برخی افراد حساس مبتلا به آسم می‌شود. بنابراین افراد حساس به سولفیت می‌توانند در عوض از میوه‌های خشک بدون سولفور که قهوه‌ای رنگ هستند استفاده نمایند.

برای خرید بذر زردآلو و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

گیاه بامیه با نام علمی Abelmoschus esculentus گیاهی است گل‌دار از خانواده پنیرکیان و زادگاهش آسیا یا آفریقاست. مصری‌ها در قرن ۱۲ یا ۱۳ میلادی این گیاه را می‌کاشته‌اند. بامیه گیاهی یک‌ساله و ساق آن علفی است که به‌تدریج چوبی می‌شود. در اروپای شرقی در اطراف دریای مدیترانه بیش از سایر نقاط از این سبزی مصرف می‌شود. در ترکیه بامیه را خشک و برای مصرف زمستان ذخیره می‌کنند. در ایران برای تهیه خورشت بامیه از آن استفاده می‌شود که غذای معروف جنوب ایران است. بامیه گیاهی است گرمسیری که در نقاط سرد، کم‌رشد و کم‌محصول می‌شود. گیاه دارای ساقه راست، پوشیده از تار و ارتفاع ۵/. تا ۱ متر (گاهی ۲ متر) است. برگ‌هایی به شکل قلب تخم فرعی مرکب از ۵–۳ لوب و گل‌هایی منفرد در کناره برگ‌ها دارد. رنگ گلبرگ‌های آن زرد ولی در قسمت وسط قرمزرنگ است. میوه هرمی شکل، دراز و محتوی دانه‌های پوشیده از تار دارد. این گیاه اولین بار در ایران در شهر سرخس کشت و برداشت شد. گل‌های سفید یا کرمی بامیه بسیار زیباست و همچنین خوراکی بوده و برخی به خاطر گل‌های زیبایش بامیه را به‌صورت تزئینی در گلدان می‌کارند.

کاشت

بامیه همانند صیفی‌جات دیگر محصول فصل گرم است و بعد از رفع سرمای بهاره اقدام به کاشت بامیه می‌کنند. بامیه را به‌صورت مستقیم در زمین اصلی می‌کارند و نشاء کاری آن رایج نیست. بامیه معمولاً در تمامی خاک‌ها عمل می‌آید ولی اگر خاک ضعیفی دارید می‌توانید از کودهای دامی استفاده کنید. ولی بهتر است برای بهتر نتیجه گرفتن از بسترهای کشت آماده همانند پیت ماس و کوکوپیت استفاده کنید. ابتدا بذرها را به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در آب خیس کنید. این عمل کمک زیادی به جوانه زدن می‌کند. بامیه را هم داخل گلدان و هم زمین می‌توان کاشت. در هر گلدان یک گیاه کافی است. برای کاشت در زمین فاصله بین بوته‌ها را ۳۰ تا ۹۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. بذر بامیه را بعد از خیس کردن در عمق ۱ تا ۱٫۵ سانتی‌متری بکارید و روی آن خاک نرم بریزید. در هر گود بهتر است بیش از یک عدد بذر قرار دهید. جوانه‌زنی بامیه به‌راحتی انجام نمی‌گیرد. لذا قرار دادن تعداد ۲ یا ۳ عدد بذر در هر گود احتمال داشتن گیاه بامیه را بالا می‌برد. بعد از رشد بذرها و چهار برگه شدن گیاه، گیاهانی که ضعیف‌تر است را حذف کنید و بوته‌های قوی‌تر را نگه‌دارید.

این گیاه احتیاج به آبیاری زیاد و عمیق دارد. مخصوصاً آبیاری مرتب در اوایل جوانه‌زنی و رشد بوته و حداقل هفته‌اى یک‌بار آبیارى براى تولید حداکثر محصول ضرورى است. اگر در گلدان اقدام به کاشت نموده‌اید هفته‌ای دو یا سه بار آبدهی نیاز است.

بعد از گذشت ۵۰ تا ۶۰ روز از کاشت بذر بامیه سبز، زمان برداشت فرامی‌رسد. هنگام برداشت بامیه طول میوه‌ها متغیر است. از ظهور گل‌های زیبای بامیه تا برداشت محصول ۴ تا ۶ روز طول می‌کشد. برداشت بامیه به‌طور مرتب انجام می‌شود و هر روز یا هر دو روز یک‌بار باید اقدام به برداشت کرد. برداشت دیرهنگام بامیه باعث سفت شدن بامیه می‌شود و از کیفیت آن می‌کاهد. بامیه هر چه زودتر برداشت شود غلاف آن تردتر، لطیف‌تر و خوش‌خوراک‌تر است.

فواید بامیه

مهم ترین فواید بامیه عبارت اند از:

۱. فیبر رژیمی موجود در بامیه بالاست و بنابراین بسیاری از متخصصین سلامت به‌دلیل فواید گوارشی مصرف آن را توصیه می‌کنند. فیبر با تسهیل حرکات روده به فرآیندهای گوارشی کمک می‌کند.

۲. بامیه به جلوگیری از دیابت معروف است. بامیه سرشار از فیبر است که به جلوگیری از این بیماری کمک می‌کند. برای کنترل سطح بالای قندخون‌تان باید هرروز آب بامیه را تهیه‌کرده و هر صبح بنوشید. باید بدانیم که آب بامیه بیشتر از بامیه پخته به درمان دیابت کمک می‌کند. خوب است که بامیه را به کاری‌ها و سوپ‌هایتان اضافه کنید؛ اما برای رهایی سریع از قندخون بالا، آب بامیه خام خیسانده در آب را مصرف کنید.

۳. فولات موجود در بامیه نقص لوله عصبی جنین را کاهش می‌دهد. بنابراین مصرف بامیه در دوره بارداری یا پیش از آن، بسیار توصیه می‌شود.

۴. ویتامین K عامل اثرگذار در فرآیند انعقاد خون است. این ویتامین نقش مهمی در تقویت استخوان‌های ما دارد.

۵. آسم را کنترل می‌کند. می‌توان با گنجاندن بامیه در وعده‌های غذایی آسم را درمان کرد. مصرف بامیه به افراد مبتلا به آسم پیشنهاد می‌شود.

۶. بامیه، با تسهیل جذب درست آب، حرکت دفعی بدن را تضمین کرده و درنتیجه از یبوست جلوگیری می‌کند.

۷. بامیه به جلوگیری از گرمازدگی کمک می‌کند.

۸. این باور وجود دارد که تمام بیماری‌ها در روده بزرگ شروع می‌شوند. افزودن بامیه به وعده‌های غذایی‌تان به میزان زیادی از سرطان روده بزرگ و دیگر بیماری‌های مربوط جلوگیری می‌کند.

۹. با استفاده منظم از بامیه، چه خام و چه پخته، می‌توانید تا حد زیادی از چاقی جلوگیری کنید. چاقی ضرورتاً به‌دلیل مصرف غذاهای چرب و پرکالری به وجود نمی‌آید، بلکه به‌خاطر کمبود مواد مغذی نیز می‌تواند باشد.

۱۰. این سبزی‌ها جذب کمتر کلسترول را تضمین کرده و از بیماری‌های قلبی و دردهایی که به خاطر کلسترول رخ می‌دهند، جلوگیری می‌کند. کلسترول عامل اصلی چاقی و بیماری‌های قلبی در بدن است.

۱۱. اگر دیابتی هستید متخصصین سلامت خوردن غذاهایی با شاخص گلیسمی پایین را توصیه می‌کنند. بامیه یکی از غذاهای با شاخص گلیسمی ۲۰ است و بر اساس استانداردهای پزشکی ارزش شاخص گلیسمی بامیه بسیار پایین است.

۱۲. مشکلات کلیوی، تهدیدی برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ به‌شمار می‌آیند. تقریباً نیمی از بیماری‌های مربوط به کلیه، به‌دلیل دیابت به‌وجود می‌آیند. اگر مصرف آب بامیه نیز در رژیم غذایی‌تان منظم باشد به جلوگیری از بیماری‌های کلیوی کمک می‌کند.

۱۳. بامیه به‌دلیل فیبر حل‌شدنی که دارد، به تسریع گوارش کمک کرده، سطح قندخون را بهبود بخشیده و خطر بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. بامیه برای دستگاه گوارش بسیار خوب است.

۱۴. اگر غذاهای سرشار از آنتی‌اکسیدان مصرف کنید. این‌ها به جلوگیری از سرطان، بیماری‌های قلبی و پیری زودرس کمک می‌کنند. بامیه دارای میزان زیادی آنتی‌اکسیدان مانند کوئرستین، کاتچین، اپی‌کاتچین، پروسیانیدین و روتین است. بنابراین بامیه نه‌تنها از دیابت بلکه از دیگر مشکلات سلامتی نیز جلوگیری و آن‌ها را درمان می‌کند.

۱۵. بامیه، منبعی سرشار از فیبر رژیمی است. این سبزی‌ها مشکلات گوارش را نیز مهار می‌کند. پوست سالم، نشان‌دهنده گوارش درست است.

۱۶. ویتامین C موجود در بامیه، جوانی پوست را حفظ می‌کند. این ماده به ترمیم بافت‌های بدن کمک می‌کند. ویتامین C به جوانی پوست کمک کرده و آن را شاداب می‌کند.

۱۷. مواد مغذی موجود در بامیه از تجمع رنگ‌دانه در پوست جلوگیری می‌کند. بامیه برای جوان‌سازی پوست و ترمیم آسیب‌ها مفید است.

۱۸. اگر از موهای کم خود خسته‌اید برای بازگرداندن حجم مویتان از بامیه استفاده کنید. بامیه را با مقداری آب بجوشانید و از مایع لزجی که از آن خارج می‌شود برای برگرداندن حجم مویتان استفاده کنید.

۱۹. این ماده لزج را می‌توان به‌عنوان نرم‌کننده مو به کار برد. موی خود را شسته و آب اضافی آن را بگیرید. ماده لزج آبکی را بر مویتان ماساژ دهید و با دقت با آب بشویید.

۲۰. بامیه، مرطوب‌کننده‌ای عالی برای پوست سر خشک و دارای خارش شماست. بامیه موهایتان را نرم کرده و مانند مواد آرایشی موجود در بازار مضر نیست. بامیه برای افرادی که موی به‌هم‌ریخته فر و بی‌طراوت دارند عالی است.

۲۱. بامیه، وضعیت پوست سر را بهبود داده و با شوره سر مبارزه می‌کند. بامیه، پوست سرتان را مرطوب کرده و شوره سر را مهار می‌کند.

۲۲. هنگامی‌که بامیه به‌عنوان شوینده مو به‌کار رود موهایتان را جلا می‌دهد. هرچند وقت یک‌بار استفاده از نرم‌کننده همیشگی‌تان را کنار گذاشته و با روش طبیعی از مویتان مراقبت کنید.

۲۳. ادرارآور است برای کسانی که مبتلا به سوزاک هستند یا هنگام ادرار احساس درد می‎کنند بامیه را آب پز نموده همراه با آب قبل از غذا میل کنند.

۲۴. برای درمان سفلیس از جوشانده ریشه بامیه استفاده شود (۳۰ گرم در یک لیتر آب هر شش ساعت یک لیوان میل شود).

۲۵. برای گرفتگی صدا از شربت بامیه استفاده شود. ابتدا بامیه را جوشانده سپس کمی شکر داخل آن ریخته جوشانده را روزی ۳ مرتبه بالای غذا چند قاشق بخورند.

۲۶. جوشانده گل بامیه ضدسودا است. ۳۰ گرم در ۵۰۰ سی‎سی آب، سه بار در روز هر بار یک استکان میل شود.

۲۷. دم‎کرده تخم بامیه ضدتشنج است. ۳۰ گرم در ۵۰۰ سی‎سی آب.

۲۸. بامیه به علت داشتن ماده ضدعفونی‌کننده کرم معده و کرمک را از بین می‎برد.

۲۹. برای درمان تب‎های کهنه ساقه بوته بامیه را خیسانده و آب آن را چند روز متوالی بیاشامید.

۳۰. بامیه به خاطر وجود منگنز و کبالت تنظیم‌کننده ترشح غدد داخلی است.

۳۱. بامیه تقویت‌کننده بینایی است.

۳۲. غده پروستات را تقویت می‌کند.

۳۳. ایمنی را افزایش می‌دهد

۳۴. بینایی را بهبود می‌بخشد

۳۵. ضماد التیام دهنده زخم است.

برای خرید بذر بامیه و سایر صیفی‌جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

اسفناج یکی از سبزی‌هایی است که می‌توانید درون یک گلدان و در زیر سایه، رشد و پرورش دهید. اسفناج را می‌توان به‌راحتی درون یک ظرف و در محیط خانگی و روی طاقچه پنجره پرورش داد، نحوه کاشت اسفناج بسیار آسان است. در این مطلب به بررسی نحوه کاشت بذر اسفناج در گلدان یا در یک ظرف می‌پردازیم.

رشد و پرورش بذر اسفناج در گلدان

ابتدا بذر اسفناج ‌ها را به‌اندازه ۱/۲ اینچ درون یک ظرف بکارید. با توجه به شرایط محیطی بین ۵ تا ۱۴ روز طول می‌کشد تا این بذر اسفناج ها شروع به جوانه‌زن کنند. صبر کنید تا هر بذر اسفناج ۲ تا ۳ جوانه زده و سپس این شاخه‌ها را به گلدان اصلی انتقال دهید (این کار را با احتیاط انجام دهید).

انتخاب گلدان

برای پرورش بذر اسفناج در گلدان، باید گلدانی انتخاب کنید که حداقل بین ۶ تا ۸ اینچ عمق داشته باشد. نیاز نیست که از یک گلدان عریض و عمیق استفاده کنید. می‌توانید از گلدان‌های کوچک استفاده کرده و درون هر گلدان یک بذر اسفناج را پرورش دهید.

فضا و فاصله

بین هر بذر اسفناج ۳ اینچ فاصله بگذارید، اگر می‌خواهید گیاهی با برگ‌های بزرگ داشته باشید، بین بذر اسفناج ۵ اینچ فاصله بگذارید. اگر می‌خواهید در زمان کوتاهی از محصول خود استفاده کنید (چیدن محصول) می‌توانید فاصله بین هر بذر اسفناج را به ۲ اینچ تقلیل دهید. ظرفی که درونش اسفناج می‌کارید را به‌صورت مربعی تقسیم‌بندی کنید و بررسی کنید چند بذر اسفناج را می‌توانید درون آن بکارید.

پیش‌نیازهای پرورش اسفناج درون ظرف

موقعیت

اگر اسفناج را در فصل پاییز پرورش می‌دهید و در منطقه‌ای معتدل (آب و هوایی) زندگی می‌کنید، به خاطر کوتاه بودن طول روز و کم بودن شدت نور خورشید، ظرف گیاه را زیر نور آفتاب قرار دهید. در بهار و تابستان، ظرف خود را در مکانی قرار دهید که اندکی سایه به آن برسد، مخصوصاً در هنگام بعدازظهر. در مناطق گرمسیری ظرف اسفناج را در مکانی قرار دهید که بیشترین سایه را دریافت کند.

خاک

برای پرورش بذر اسفناج درون ظرف، باید از خاکی استفاده کنید که سرشار از مواد ارگانیک باشد. ماهیت خاک مورداستفاده باید مشابه خاک رس باشد. از خاکی که حالت کلوخی دارد و از عبور آب جلوگیری می‌کند، استفاده نکنید. مهم‌ترین فاکتور خاک برای رشد اسفناج وجود خاصیت تخلیه خوب آب است. همچنین PH خاک نیز باید خنثی (۷) باشد.

آب دهی

در هنگام پرورش اسفناج دقت کنید که آب حالت راکد و ایستایی پیدا نکند زیرا این موضوع می‌تواند منجر به افزایش بیماری‌های قارچی درون اسفناج بشود. همچنین از خیس کردن شاخ و برگ‎‌ها پرهیز کنید. خاک را مرطوب کنید اما از خیس کردن آن پرهیز کنید دقت داشته باشید که آب باید به‌خوبی تخلیه شود.

دما

بذر اسفناج در دمای ۴۰ فارنهایت (۴ درجه سانتی‌گراد) به بالا جوانه می‌زند. بهترین دما برای رشد اسفناج بین ۵۰ تا ۸۰ درجه فارنهایت (۱۰ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد) است. اکثر ذرات تشکیل‌دهنده اسفناج می‎‌توانند دمایی بین ۲۰ تا ۹۰ درجه فارنهایت (۶ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد) را به‌راحتی تحمل کنند. اگر دما خیلی زیاد شد نیاز است که برای گیاه خود سایه ایجاد کنید.

نحوه کاشت اسفناج در فضای منزل

اگر در بیرون از منزل خود فضای زیادی در اختیار ندارید، پرورش اسفناج درون منزل و روی طاقچه پنجره یک ایده بسیار عالی است. برای این کار تعدادی گلدان کوچک به عمق ۶ اینچ تهیه کنید و بذر اسفناج ها را درون آن‌ها پرورش دهید. همچنین می‌توانید گل و گیاهان دیگری را نیز درون آن‌ها پرورش دهید.

مراقبت از اسفناج

در پرورش اسفناج نیاز به توجه و مراقبت خاصی نیست. آبیاری منظم، بارورسازی و خاک مناسب کلیدی‌ترین موارد برای داشتن یک محصول مناسب است.

بارورسازی

برای پرورش بهداشتی اسفناج سبز، باید از نیتروژن استفاده کنید. در زمان کاشت گیاه می‌توانید از بارورسازهای زمانی و یا کودهای کشاورزی و نباتی استفاده کنید. این امر باعث می‌شود تا مواد مغذی به مقدار کافی در دسترس باشد. تغذیه گیاه با چربی ماهی یا چای خشک در میانه زمان رشد محصول یک روش ارگانیک برای پرورش بهتر گیاهان است. اگر در زمان کاشت بذر اسفناج از بارورسازهای زمانی استفاده نکرده‌اید، می‌توانید در زمان رشد گیاه از بارورسازی‌های مایع و در بازه زمانی منظم استفاده کنید.

کوددهی

حتی اگر اسفناج را درون گلدان پرورش می‌دهید، باید کوددهی را انجام دهید. کود دهی با مواد ارگانیک به حفظ رطوبت خاک کمک می‌کند.

آفات و بیماری‌ها

اگر در حجم محدود و در یک فضای کوچک به پرورش اسفناج مشغول هستید، زیاد نگران نشوید چون می‌توانید به‌راحتی بیماری و آفات احتمالی را کنترل کنید. بااین‌وجود حواس خود را جمع کنید و اگر روی برگ اسفناج حشرات برگ‌خواری مثل کرم مشاهده نمودید، این عوامل ایجاد بیماری را به‌سرعت از بین ببرید.

چند نکته برای پرورش اسفناج در مناطق گرمسیر

اگرچه اسفناج برای یک منطقه سرد و خنک مناسب است، اما پرورش آن در مناطق گرمسیری نیز بسیار آسان است. می‌توانید در این مناطق اسفناج را به‌آسانی دو بار و در ماه‌های غیر اوج گرما پرورش دهید. برای این کار باید سایه و آب کافی وجود داشته باشد تا دمای خاک خنک و مرطوب نگه‌داشته شود.

در مناطق گرمسیر، سبزی‌هایی مثل کاهو و اسفناج سریعاً رشد کرده و دانه می‌زنند، یکی از نکات بسیار مهمی که در پرورش اسفناج در مناطق گرمسیر باید رعایت شود استفاده از اسفناج‌های مقاوم در برابر گرما است که به‌آرامی رشد می‌کنند و به‌صورت ناگهانی به مرحله دانه زدن نمی‌رسند. این نوع اسفناج‌ها در برابر گرما و رطوبت (شرجی) مقاوم هستند.

برداشت محصول

اسفناج بین ۳۷ تا ۵۰ روز پس از جوانه زدن و با توجه به شرایط پرورش و ذرات ذره‌بینی موجود در خاک قابل‌برداشت است. می‌توان برداشت را زمانی انجام داد که گیاه حداقل ۵ تا ۶ برگ داشته باشد و طول هرکدام نیز حداقل ۳ تا ۴ اینچ باشد. ابتدا برگ‌های بیرونی را برداشت کنید و اجازه دهید برگ‌های درونی همچنان رشد کنند و یا اینکه تمام گیاه را با چاقو یا قیچی برش دهید، باقی‌مانده گیاه مجدداً شروع به جوانه زدن خواهد کرد.

هنگامی‌که هوا گرم و مرطوب می‌شود گیاه دارای یک ساقه عمودی می‌شود و می‌توانید گل‌های کوچک سبز یا زردرنگ را روی آن مشاهده کنید. نتیجه این است که شاخ و برگ روی گیاه ضخیم‌تر شده و مزه‌اش را نیز تغییر می‌دهد (تلخ‌تر می‌شود)؛ بنابراین برای داشتن یک مزه بهتر توصیه می‌شود قبل از تشکیل گل عمل برداشت محصول صورت پذیرد.

برای خرید بذر اسفناج و سایر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

استفاده از جلبک دریایی به‌عنوان کود به قرن نوزده برمی‌گردد که برای اولین بار به‌وسیله ساحل نشینان و جلبک‌های قهوه‌ای مورداستفاده قرار گرفت. جلبک‌ها به خاطر دارا بودن میزان بالای فیبر از یک طرف نقش مهمی در نرم کردن بافت خاک و حفظ رطوبت و از طرف دیگر به خاطر دارا بودن مواد معدنی و عناصر کمیاب اهمیت دوچندانی دارند. مطالعات مختلف علمی ثابت کرده است که کارایی این محصولات (فرآورده‌ها) به‌طور گسترده‌ای در علوم و صنعت باغبانی مورد استقبال قرار گرفته است، به‌طوری‌که بعد از استفاده از این فرآورده‌ها، افزایش محصول، افزایش جذب مواد غذائی خاک، افزایش مقاومت به آفات خاص، افزایش جوانه‌زنی بذر و مقاومت در مقابل یخ‌زدگی را در پی داشته است. به‌هرحال از زمان پی بردن به چنین خواص کارآمدی در جلبک‌ها، به نظر می‌رسد با توجه به پیشرفت کشاورزی و آبزی‌پروری ارگانیک، بازار رو به رشد فزاینده‌ای داشته باشد.

جلبک‌های دریایی به علت داشتن فسفر، ‌پتاسیم و برخی از عناصر کم مقدار در بسیاری از مناطق ساحلی به‌عنوان کود بیولوژیکی مورداستفاده قرار می‌گیرند. برخی از این جلبک‌ها را با مواد آلی دیگر مخلوط می‌کنند و برای حاصلخیزی خاک به کار می‌برند و تعدادی دیگر را مستقیماً به زمین کشاورزی اضافه می‌نمایند و اجازه می‌دهند به‌مرورزمان پوسیده و مواد آن‌ها جذب خاک شود.

اهمیت جلبک‌ها

اهمیت جلبک‌های دریایی به علت دارا بودن عناصر مغذی از قبیل ازت، فسفر، پتاسیم و برخی از عناصر کم مصرف موردنیاز گیاهان و همچنین به دلیل وجود میزان بالای فیبر و نقش آن در بهبود خواص فیزیکی و شیمیائی و بیولوژیکی خاک و از قبیل افزایش ظرفیت تبادل کاتیونی و بهبود ظرفیت نگهداری آب، تعدیل PH و … مشهود است.

ساحل نشینان در بعضی مناطق از جلبک‌های دریایی مستقیماً در زمین‌های کشاورزی به‌عنوان کود استفاده می‌کردند، اما عوامل طبیعی از قبیل شوری بالای خاک، مقادیر شن و ماسه و روند کند تجزیه مانع بزرگی از پیشرفت این کار شد. وجود این عوامل باعث شد تا بشر به فکر استفاده از جلبک دریایی به‌صورت مایع و پودر غلیظ شده و قابل‌حل در آب بیفتد.

با گذشت زمان، پیشرفت علم و تکنولوژی و گسترش صنایع، هر روزه محصولات جدیدتری را در راستای بهبود تغذیه و برآورده شدن آن چه تاکنون امکان‌پذیر نبوده است ارائه می‌دهد. با تکیه بر دانش محققین و تکنولوژی و دانش بومی صنعت تولید کودهای با کیفیت بالاتر، اقدام به تولید ترکیبی استثنائی کرده که دارای قابلیت‌ها و مزایایی است که در ادامه بیشتر توضیح داده خواهد شد.

مطالعات مختلف علمی ثابت کرد که کارایی فرآورده‌های حاصل از جلبک‌های دریایی به‌طور گسترده‌ای در کشاورزی مورد استقبال قرار گرفته و باعث افزایش تولید محصول در واحد سطح و بهبود کیفیت محصولات کشاورزی و افزایش سطح درآمد کشاورزان در نقاط مختلف جهان گردیده است. امروزه استفاده از کودهای حاوی عصاره جلبک دریایی به‌صورت محلول پاشی و مصرف در خاک در گیاهان زراعی و باغی و گلخانه‌ای متداول شده است.

به‌طورکلی عصاره جلبک دریایی حاوی برخی عناصر ماکرو، میکرو و برخی هورمون‌های رشد یا تنظیم کننده‌های گیاهی، آمینواسیدها، پلی ساکاریدها، بتائین ها و …است. ترکیبات هورمونی و مواد تنظیم‌کننده رشد مانند جیبرلین، اکسین ها و سیتوکنین ها در عصاره جلبک دریایی در طویل شدن سلولی، ایجاد گل، رشد برگ، سبز کردن بذر، افزایش طول میان گره‌ها، افزایش اندازه میوه، کیفیت میوه، تأخیر در رسیدن میوه‌ها، یکدست شدن میوه‌ها، کاهش اثر برخی آفات و بیماری‌های گیاهی مؤثر است.

برخی اثرات کاربرد کود جلبک دریایی در گیاهان

۱- افزایش تحمل گیاهان به استرس

همان طوری که در بالا اشاره شد محصولاتی که از کود جلبک دریایی به دست می‌آیند باعث افزایش تحمل گیاهان به استرس و تنش‌های ناشی از عوامل محیطی (خشکی، شوری و افزایش دما) و فیزیولوژیکی می‌شوند. اثرات ضد استرسی مواد ارگانیک که از جلبک‌های دریایی مشتق می‌شوند به فعالیت سیتوکنین مربوط می‌باشند. سیتوکنین با تشکیل زانتین، آدنین و پورین را رادیکال‌های آزاد را که منجر به استرس می‌شوند را به‌طور مستقیم مهار می‌کند. یکی از واکنش‌های معمول در سلول‌های گیاهی که در نتیجه افزایش تجمع مولکول‌های آلی در سیتوپلاسم روی می‌دهد تنظیم فشار اسمزی است که به‌منظور موازنه تعدیل فشار اسمزی انجام می‌گیرد. گلایسین بتائین و مانیتول و برخی دیگر از قندها از موادی می‌باشند که باعث ایجاد تعادل اسمزی سلول‌های گیاهی می‌شوند.

استفاده از کود جلبک دریایی به علت حضور گلایسین بتائین در سلول باعث کاهش اثرات سوء تنش‌های محیطی می‌شود و همچنین باعث افزایش تحمل گیاهان نسبت به سرما می‌شود. به‌علاوه موجب بقاء گیاهان در زمان یخ‌زدگی و رشد مجدد در تمام گیاهان می‌شود. مانیتول و بتائین هر دو باعث حفظ تعادل اسمزی سلول‌های گیاهی می‌شوند. این مواد همچنین باعث حفظ ساختار ظاهری سلول می‌شوند. این امر باعث می‌شود تا از دست دادن آب سلول به‌کندی صورت گیرد و در نهایت گیاه در برابر تنش‌های ناشی از خشکی و کم آبی تحمل بیشتری داشته باشد. نتایج بررسی‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهد که گلایسین بتائین سبب محافظت از غشای سلول‌های ریشه در مقابل اثرات مخرب ناشی از تنش گرما می‌شود.

۲- تقویت سیستم دفاعی گیاهی

پلی ساکاریدهای سولفاته و الیگوساکاریدهای با وزن مولکولی کم حاضر در جلبک‌های دریایی نشان داده که دارای انواع فعالیت‌های بیولوژیکی هستند. برخی از گزارش‌ها در مورد افزایش خواص ضد قارچی و آنتی‌اکسیدانی با استفاده از کود جلبک دریایی را نشان می‌دهند که به دلیل حضور طیف گسترده‌ای ترکیبات فعال بیولوژیکی از قبیل استرول‌ها، فنول ها و اسیدهای چرب است.

مطالعات در طول چند سال گذشته نشان می‌دهد که پلی ساکاریدهای سولفاته در کود جلبک‌ های دریایی قابلیت آنتی‌اکسیدانی قابل‌ملاحظه دارند. این ترکیبات باعث القاء پاسخ‌های دفاعی در گیاهان می‌شوند. لامینارین موجود در کود جلبک دریایی نیز بر روی سیستم دفاعی گیاهان تأثیر مثبتی می‌گذارد. در این مورد می‌توان محافظت از گیاه را از نقش‌های مهم کود جلبک دریایی دانست. این پلی ساکارید باعث تحریک تولید تنظیم کننده مهم رشد و تقویت کننده سیستم دفاعی گیاهان می‌شود. همچنین این ترکیب (لامینارین) باعث تولید ترکیبات ضدقارچی (فیتوالکسین) و تولید آنزیم‌های هیدرولیز کننده مانند کیتیناز و گلوکاناز باعث می‌شود.

۳- تأثیر بر میزان رشد ریشه

کاهش رشد ریشه در اثر کاهش دما باعث کم شدن ظرفیت جذب آب و مواد معدنی توسط ریشه و به دنبال آن ظهور اثرات ثانویه ناشی از کمبود مواد غذایی و اختلال در رشد گیاه می‌شود. در دمای پایین، انتقال مواد داخل گیاه شکل و مقدار انتقال مواد دچار تغییر می‌شود و در نتیجه رشد ریشه و در نهایت میزان رشد گیاه کاهش می‌یابد.

همچنین سرما باعث کاهش سنتز آدنوزین تری فسفات و بسیاری از ترکیبات دیگر از قبیل هورمون‌ها، اسیدهای آمینه و برخی از ویتامین‌ها در ریشه صورت می‌گیرد، شده و سرعت انتقال این مواد به ساقه را کاهش می‌دهد. بتائین، مانیتول و … از اختلال در رشد ریشه و کاهش رشد در نتیجه تنش دمایی جلوگیری می‌کنند.

۴- افزایش میزان فتوسنتز کلروفیل و سبزینگی گیاهان

فتوسنتز یکی از فرآیندهای حساس به دما است. نخستین مکان دریافت تنش سرما مرحله فتوسیستم ۲ که باعث کاهش عملکرد فتوسیستم ۲ و توقف فعالیت فتوسنتز بر اثر سرما می‌شود. تنش سرما همچنین سبب اختلال در تولید کلروفیل و بروز آسیب در واکنش‌های کلروپلاست ها می‌گردد. با کاهش بیشتر دما کل فرآیند کلروفیل سازی متوقف می‌شود و رنگ برگ‌ها به زردی می‌گراید که نشان دهنده کمبود کلروفیل است.

مطالعات مختلف نشان داده که استفاده از کود جلبک دریایی به دست آمده در گیاهان تحت تیمار باعث افزایش میزان کلروفیل برگ می‌شود که به دلیل وجود آمینوبوتیرات، گلایسین بتائین و بتائین در عصاره استخراج شده است. همچنین محلول‌پاشی عصاره جلبک دریایی موجب تحریک فتوسنتز شده و منجر به تولید بهتر قند و نشاسته‌ها می‌شود. در برخی از مطالعات مشاهده شده است که بهبود فتوسنتز توسط گلایسین بتائین در گیاهان تحت تنش سرما، به افزایش کارایی فتوسیستم ۲ مربوط می‌شود. گلایسین بتائین همانند یک محافظ اسمزی در کلروپلاست های گیاه تحت تنش عمل می‌کند.

نقش جلبک دریایی در محصولات

در مورد گیاه سویا افزایش کود جلبک باعث افزایش مقدار پروتئین محصول می‌شود. در مورد محصول گوجه فرنگی نیز آزمایش‌هایی توسط Crouch و Vanstaden در سال ۱۹۹۷ صورت گرفته است که مشخص شده میزان گلدهی و میزان محصول گوجه فرنگی افزایش یافته و زمان رسیدن میوه نیز کاهش یافته است. میزان محصول شلغم نیز در خاک‌های ماسه‌ای با افزودن کود جلبک در سال‌های اول و دوم افزایش قابل‌توجه ای نشان می‌دهد و در مورد محصولاتی چون توت فرنگی و کشمش نیز به ترتیب حدود (۱۹ تا ۱۳۳) درصد و (۱۲ تا ۲۷) درصد گزارش شده است.

نتیجه

ترکیبات موجود در کود جلبک دریایی مثل لامینارین و فاکویدان موجب افزایش فعالیت میکروارگانیسم‌های مفید خاک شده و در نتیجه جمعیت قارچ‌های بیماری‌زای خاک را از طریق رقابت کاهش می‌دهند. محلول‌پاشی منظم این محصولات می‌تواند منجر به افزایش توان گیاه در مقابله با تنش‌های محیطی و فیزیولوژیکی می‌شود و همچنین باعث ایجاد اختلال در روند فعالیت حشرات می‌شود. از طرفی با تحریک تولید فیتوالکسین ها در گیاهان موجب افزایش مقاومت آن‌ها در برابر انواع بیماری‌ها می‌شود. کود جلبک دریایی با افزایش غلظت مواد معدنی درون سلول‌های گیاهی، باعث غلیظ تر شدن شیره آوندهای گیاه ای شده و در نتیجه منجر به افزایش مقاومت گیاهان به سرمازدگی می‌شود.

برای خرید کود جلبک و سایر انواع کودها و دیگر محصولات کشاورزی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

توت فرنگی کاماروسا بسیار شیرین و درشت با رنگ قرمز ملایم است و یکی از محبوب‌ترین ارقام برای کشت در گلخانه و فضای باز است. کاماروسا روزکوتاه است و میوه‌هایی سفت و قرمز را به وجود می‌آورد و تا حدودی خودگرده‌افشان است ولی برای داشتن میوه‌های بهتر در گلخانه باید از زنبور استفاده کرد و همچنین در فضای باز به‌طور معمولی گرده‌افشانی انجام می‌شود. توت فرنگی رقم کاماروسا مخروطی کشیده است و دارای عطروطعم خوبی است و بازارپسندی بالایی دارد. نام‌های دیگر توت فرنگی که شاید نشنیده باشیم: چیلک، چلیک یا چیالک جنگلی، چَلَم و شالکَه.

کاشت

به‌طورکلی بذر توت فرنگی کاماروسا از طریق پاجوش، رانر (رونده) و تقسیم ریشه تکثیر می‌شود و کاشت بذر توت بخصوص برای کاشت تجاری مناسب نیست و تنها برای یادگیری و آموزش، کارهای تحقیقاتی، کاشت خانگی و… از کاشت بذر بهره می‌برند. کاشت بذر توت فرنگی کاماروسا کمی مشکل بوده و به مبتدیان توصیه نمی‌شود ولی می‌توانید برای شروع در بسته‌های کوچک تهیه نموده و شروع به کاشت توت نمایید. معمولاً بذرها بدون رفع نیاز سرمایی نیز جوانه می‌زنند ولی سرما دادن به بذر قبل از کاشت باعث بالا رفتن درصد جوانه‌زنی و موفقیت خواهد شد. توت فرنگی نیاز سرمایی کوتاهی دارد. ابتدا بذر توت فرنگی را به مدت ۱۰ تا ۲۰ روز در یخچال قرار می‌دهیم. بذرها را با همان بسته‌بندی می‌توانید داخل یخچال قرار دهید یا اینکه آن‌ها را درون ظرف درب­دار شفاف که با پیت ماس پر شده است بکارید و سپس درون یخچال بگذارید.

گلدانی مناسب برای کاشت توت فرنگی در نظر می‌گیریم و با خاکی سبک آن را پر می‌کنیم. برای کاشت بذر توت فرنگی بهتر است از پیت ماس به‌تنهایی یا از ترکیب زیر استفاده نمایید: کوکوپیت ۳۰ درصد + پیت ماس ۵۰ درصد + ۱۰ درصد ورمی کمپوست + ۱۰ درصد پرلیت دانه‌ریز. خاک را در لیوان یک‌بار مصرف یا ظرف‌های درب دار شفاف یا سینی نشاء بریزید و خوب آبیاری کنید. سپس بذرها را روی خاک قرار دهید و روی آن را کمی پیت ماس بریزید تا بذرها مخفی شود ولی زیر خاک نرود سپس با اسپری (افشانه) آب را بر روی خاک بریزید. کف ظرف کاشت باید برای خروج اضافی آب و عبور هوا سوراخ به‌اندازه کافی داشته باشد. اکنون بر روی بستر کاشت مشمای پلاستیکی یا سلفون قرار دهید تا رطوبت خاک بالا رود. این کار به جوانه‌زنی و شکستن پوسته بذر کمک می‌کند.

تا قبل از جوانه‌زنی نباید اجازه دهید خاک خشک شود، آبیاری بیش‌ازحد هم باعث مرگ و خفگی جوانه می‌شود. گلدان را باید در جایی پرنور و به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید تا جوانه بزند. هنگامی‌که گیاه دارای سه برگ شد می‌توانید اقدام به جابجایی آن به گلدانی بزرگ‌تر کنید. بعد از گل دادن گیاه توت فرنگی اولین کار حذف گل‌های اولیه است این کار باعث می‌شود تا گیاه ریشه قوی‌تری را به وجود بیاورد. معمولاً ۳ تا ۴ ماه بعد از کاشت بذر باردهی بوته‌ها شروع می‌شود. البته اکثراً گیاه توت فرنگی در سال اول میوه تولید نمی‌کند. بعد از آماده شدن نشاءها آن‌ها را به باغچه یا گلدان بزرگ‌تر یا... منتقل کنید. برای کاشت در فضای باز آفتاب‌گیرترین نقطه از باغ را انتخاب کنید. می‌توانید از مالچ پاشی پای بوته‌های گیاه توت فرنگی برای کنترل رطوبت و گیاهان هرز بهره ببرید (می‌توان از کاه استفاده کرد)

این میوه امروزه اغلب به‌صورت هیدروپونیک (آبکشت) کشت می‌شود. ازآنجاکه در این نوع کشت اغلب شرایط محیط قابل‌کنترل است، نتیجه مطلوب‌تر است و میزان عملکرد به‌صورت چشمگیری افزایش خواهد داشت. البته تنش‌های موجود در طبیعت خود باعث افزایش طعم و بوی آن می‌شوند که با سیستم آبکشت این عطروطعم کاهش می‌یابد.

خواص

خواص توت فرنگی یکی آن که حاوی مقادیر زیادی آنتی‌اکسیدان، ویتامین و مواد مغذی است. توت فرنگی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، سکته مغزی، سرطان، فشارخون، یبوست و دیابت را کاهش می‌دهد. همچنین توت فرنگی به دلیل اینکه حاوی اسیدفولیک است، برای زنان باردار توصیه می‌شود. یک‌دانه توت فرنگی ۱۰۰ گرمی شامل تقریباً ۳۳ کیلوکالری انرژی، منبع عالی از ویتامین ث، منبع خوبی از منگنز است و میزان کمی از ویتامین‌های دیگر و مواد معدنی موردنیاز در رژیم غذایی را فراهم می‌کند.

توت فرنگی به دلیل دارا بودن فیتو کمیکال، اثرات مثبت بسیاری بر روی مغز می‌گذارد و می‌تواند اثرات نامطلوب پیری بر مغز را کاهش دهد. توت‌فرنگی میوه‌ای نسبتاً جدید است که تا ۲۵۰–۳۰۰ سال قبل به این شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر موارد استفاده دارویی داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توت‌فرنگی‌های وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به‌عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید. در جنگل‌های شمال ایران توت فرنگی وحشی به‌طور فراوان یافت می‌شود. به نظر می‌رسد که اولین رقم اصلاح‌شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.

برای خرید بذر توت و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.